Twee weken was ik in Swakopmund voor de PUM om een advies te geven aan een bedrijfje van Jusoo dat telefoonkaarten verkocht en landelijk wilde uitbreiden.
Hij nodigde mij uit om samen in het weekend naar Sossusvlei te gaan. Schitterend gebied met zandduinen en zoutvlakten. De nacht doorgebracht in een superdeluxe lodge.
Veel foto's gemaakt, maar ook weer kwijtgeraakt. Daarover later.
Na mijn werkzaamheden zou Aukje komen om samen door Namibië te trekken.
In Windhoek heb ik een 4WD gehuurd met kampeermogelijkheden. Helemaal ingericht voor lange
We gaan eerst naar de Ruppell farm bij Omaruru, een soort bed en breakfast op een boerderij.
Die ligt zo’n 20 km links van de weg C33 naar het noorden. Je komt daar via een onverharde weg, deels de bedding van een riviertje waarvoor een terreinwagen wel vereist is.
Deze farm (meer dan een boerderij, een soort landgoed) is genoemd naar de Ruppell papegaai – een vogel die in het noordwesten van Namibië voorkomt.
We gaan door een prachtig gebied.
We gaan verder noordwaarts naar het Nationaal Park Etosha. Dit is een van de grootste natuurparken van zuidelijk Afrika. Al in 1907, na de oorlog tussen de Duitsers en de Herero's, werd het park gesticht.
Etosha bestaat voor een groot deel uit een enorme zoutpan, omgeven door droog bushveld.
Kenmerkend voor Etosha zijn de grote hoeveelheden wild die men kan 'spotten', olifanten, zebra's, leeuwen (niet gezien), giraffen, verschillende soorten antilopen enz.
De geschiedenis van Olukonda, niet ver van de grens met Angola, gaat terug naar 1871 toen de Finse zendeling Martti Rautanen daar kwam. Hij kreeg de bijnaam "Nakambale" van de lokale bevolking in Ovamboland, hetgeen betekent "de man met de hoed".
Hij trouwde in 1872 met Frieda Kleinschmidt , een dochter van de Duitse zendeling Franz Heinrich Kleinschmidt.
Zij kregen negen kinderen waarvan er vijf jong overleden door malaria.
Niet ver van Olukonda is een nederzetting van de San. Het blijkt een levend museum te zijn van de Ju/'Huansi-San.
Kom je daar midden in het bos met een 4WD met alles dr'op en dr'an, camera's in de aanslag, zijn daar San mensen in bijna niks, maar met pijl en boog en speren om ons welkom te heten.
We worden uitgenodigd voor een boswandeling waarbij ze zullen laten zien hoe ze leven en leefden en ze zullen voor ons dansen.
De volgende pleisterplaats is het Waterberg plateau, richting zuid.
Dit is een Nationaal Park met een oppervlakte van meer dan 8000 hectare (50 x 16 kilometer). In het park zijn o.a. witte neushoorn, buffel, nijlpaard, en verschillende soorten antilopen te zien. Het plateau rijst zo'n 200 meter op in het verder redelijk vlakke land. Sinds 1972 biedt het een thuis aan diersoorten die min of meer bedreigd worden.
Verder zie je hier flora die je elders in Namibië niet vindt bij zandstenen rotsen.