De eerste dag zit erop. Zo’n 750 km gereden via Antwerpen, Brussel, Mons (Bergen), Parijs naar Blois.
Mijn Mio heeft naast de saaie snelwegen ook wat leukere routes aangeboden.
Ik was om 9.00 uur vertrokken en was om 18.30 in Blois. In hetzelfde hotel waar ik met Peter zat en later met Aukje (je weet dat toch nog wel...? er is ook een scene op de video van, dacht ik)
Tot Brussel grijs, toen een wat slap zonnetje af en toe en bij Parijs werd het echt zonnig. Maar nog niet echt warm. Morgen wordt het 23-25 graden hier. Wat wil je nog meer?
WiFi zou het niet doen aldus het receptiemeisje, maar hij doet het toch.
Dus nog maar even een bericht.
Vanmorgen omstreeks 8.30 vertrokken. Motor was kletsnat van de dauw, de zon kwam wat door de mist, maar er waren dikke mistbanken.
Na een paar kilometer bleek de zon aan de winnende hand en moest de mist opgeven...
Was het thema gisteren “Pa rijs!” (vergeef de Fransen hun taalfouten), vandaag was het “Vier zon”.
Vandaag de Pyreneeen. Route was een beetje vergelijkbaar met de Ardennen (voor Aukje): opeens sla je een smal weggetje in en kom je op de mooiste plekken. In Baskenland houden ze niet van de TGV, zo laten ze via het asfalt weten.
Het was wel een beetje grijs, maar eenmaal over de grens werd het toch weer zonnig.
In Roncevalles een start gemaakt met de Camino de Santiago. Volgens de barman in R. zijn er per dag gemiddeld zo’n 400 wandelaars.
In de Pyreneeën op een smal weggetje zag ik een vrouw, type boerin, lopen. Ze draaide zich om toen ze mij zag komen en begon hard voor mij uit te lopen.
Ik bleef achter haar en vroeg mij af waarom ze dat deed.
Toen we de bocht om waren bleek dat ze haar auto zodanig op het smalle landweggetje had gezet, dat ik er niet langs kon. Ik gebaarde dat ik het begreep met zoiets als “kalm aan”.
Lachend stapte ze in en reed de auto naar de kant.
Vandaag begon wel goed. De track (zie bijlage- opent wanneer je Google-earth hebt geïnstalleerd) volgt zo goed mogelijk de wandelroute.
Dat betekent dat je snel tussen de verschillende plaatsjes gaat, maar daar dan moet afslaan om dat te bereiken.
Die plaatsjes hebben allemaal dezelfde sfeer: klein, verlaten, vervallen, een grote kerk of kapel, meestal wel een hostel en soms een klein winkeltje voor wat levensmiddelen.
En zo zit je ineens weer in een ander land met een taal die ik ook niet versta. Ze zouden hier net zo goed Spaans kunnen spreken.
Waar ik al bang voor was: als ik maandag weg wil, doet de accu het niet. Zaterdagavond had hij al wat moeite met starten. En inderdaad. Ik wilde twee dingen: iemand met een auto en een startkabel en een adres van een BMW dealer. (of zijn dat ineens drie dingen?) Maar vanmorgen was het uitgestorven. Bovendien was er gisteren en vandaag een feestdag zodat veel mensen weg waren.
De route vandaag volgt ongeveer de grens tussen Portugal en Spanje. Af en toe even de grens over en weer.
De rivier de Duero vormt deels de grens en daar reed ik al slingerend, klimmend en dalend langs. Veel bochten vandaag en prachtige landschappen.
We gaan niet weer over het weer naar huis schrijven, hoewel het zonnetje schijnt.
Langs de route vandaag zijn weinig hotels.
Vandaag echt geen WiFi, maar wel even een berichtje.
Ik heb Bernard en Lia laten weten dat ik morgen op 15.00 uur bij hen zal zijn.
Vandaag van Sabugal vertrokken. Niet zo koud meer en een prachtige omgeving. Dus lekker rijden. Even gestopt bij de stuwdam in de Rio Tejo (barragem do Fratel) voor een bakkie en een tanktaslunch.
In de middag reed ik dwars door prachtige een vestingstad. Dat bleek Elvas te zijn.
Vandaag niet meer dan 266 km te gaan naar Bernard en Lia.
Bij het vertrek even een filmpje gemaakt met m 'n helmcamera. Mooie route weer, alleen het einde (van de internet-route) heb ik aangepast om op mijn doel te komen.
Mijn Mio gaf aan dat ik ruim de tijd had, dus stopte ik in Beja even om een nieuw brilletje te kopen.
Mijn bril had ik waarschijnlijk gisteren in het restaurant laten liggen waar ik de enige gast was....
Voor vandaag hadden Bernard en Lia een dagprogramma gemaakt.
Eerst naar Mike en Martina dat van een ruïne een prachtig woonhuis had gemaakt op een berg met een prachtig uitzicht. Hij is Nederlander, zij Tsjechisch. Tot grote verrassing van haar stond er ineens iemand die Tsjechisch sprak. Even een leuke conversatie gehad. Haar Nederlandse man kreeg gelijk onder uit de zak dat hij dat toch ook moest kunnen als hij een beetje z’n best deed...
Nu gaan Bernard en Lia voor het laatst naar de cursus Portugees en gaan daarna golfen.
Ik ga wat boodschapjes doen (o.a. lampje van de motor kapot) in Lagos of daar in de buurt. Vanmiddag gaan we naar een Canadees/Nederlands stel dat hier weggaat.
Morgenochtend ga ik hier weg. Morgenavond verblijf ik bij Susan, een kunstenares in de buurt. Daar zullen we ook overmorgen zijn.
Vanmorgen afscheid genomen van Bernard en Lia. Zij gaan morgen naar huis. 't Was gezellig geweest.
Nu weer op eigen pedalen. Een rondje door de Algarve gemaakt. Veelal kleine weggetjes, weinig verkeer, lekker warm, mooie landschappen.
Aan het eind van de middag bij Susan, de kunstenares, in Messines de Cima aangeland.
En weer rust.
Zitten we hier lekker in een scheet van een huisje. Jullie zouden het ook schattig vinden. Eethoekje (rood), zithoekje (zachtgroene lappen) met allerlei kusssens, slaapkamertje ..en een bamboeplafond.
Ik noem het” Bric-a-brac, Jes zegt “ Krak-e-mik”.
De reis ging perfect, de post-itjes hebben me heel goed door de route naar het vliegveld geloodst. Dat was al de eerste verademing.
Vandaag op weg naar Lissabon. Maar eerst gaan we even langs bij de galerie van Susan in Alte. Ook een leuk plaatsje. Dan bezoeken wij Silves, oude vestingstad die ooit hoofdstad was van de Algarve.
In 1755 werd de stad vrijwel geheel door een aardbeving verwoest. De overblijfselen van de Moorse vesting zijn nog steeds indrukwekkend. Waar ooit een moskee gestaan heeft, is in de 13e eeuw een kathedraal gebouwd.
Toen we vertrokken uit Lagos was het wat regenachtig. Dus de overalls aan. Later klaarde het toch op en bezochten we de uiterste punt van zuid-west Portugal (Sagres).
Op een paar kilometer van Kaap Sint-Vincent, de meest zuidwestelijke punt van Europa, ligt Sagres aan de rotsachtige kust van de westelijke Algarve. Het verleden van Sagres, oorspronkelijk een vissersplaatsje, staat bol van geschiedenis en heeft een hoog mystiekgehalte.
Vila Nova de Milfontes is een geliefde badplaats voor de Portugezen en heeft buiten het dorp een eigen vissershaven. Er zijn stranden aan de riviermonding en aan de zee. Het ligt aan de westzijde van de Alentejo regio. We gaan even naar de kust om de sfeer te proeven. Een kunstenaar (Aureliano de Aguiar) heeft zich uitgeleefd op een beeld (Arcanjo) dat een waarschuwing voor de wereld zou moeten betekenen. Pas op dus.
Het is zondag. In het centrum ook. Alles is een beetje gesloten. We besluiten een stadswandeling te maken en volgen een uitgestippelde route. Op een heuvel heb je een mooi uitzicht over de stad. Een groep toeristen wordt beziggehouden door de gids.
Bij het oude ABC-theater is de omgeving opgeleukt. Passanten zouden de wolkjes van schuttingtaal kunnen voorzien, maar ze lijken met stomheid geslagen.
Vandaag eerst naar Mafra geweest, een klein dorp, maar met een megalomaan paleis. We hebben voor een bezichtiging ruim de tijd genomen. Maar veel komt toch bekend voor: een grote kerk, een ziekenzaal als in het Hôtel-Dieu in Beaune en een bibliotheek als in het klooster Strahov.
Kijk maar eens hier , dan hoef ik dat niet allemaal te beschrijven...
Wat regen gehad vanmiddag, maar uiteindelijk droog in Evora aangekomen, een aardige plaats met een rijke historie, oost van Lissabon.
Een historische stad verdient enige aandacht hier. Dus een klein geschiedenislesje:
De naam van de stad tijdens de Romeinse tijd was Ebora Cerelis en later Liberalitus Julia Ebora. In 414 werd Évora door de Visigoten op de Romeinen veroverd. In ca. 714 werd de stad veroverd door de moslims van Al-Andalus onder Abd al-Aziz ibn Musa ibn Nusayr, die het Yabura noemden. Tijdens een expeditie in 913 van Ordoño II van León, toen koning van Galicië, werd de moslimbevolking uitgemoord, inclusief de gouverneur in de moskee.
Vandaag gaan we door Alentejo, een groot gebied in zuid-Portugal. De naam, "além do Tejo" betekent letterlijk "over de Taag". Het gebied wordt in het noorden begrensd door de Taag met ten noorden daarvan de regio Centro, in het oosten door Spanje, in het westen door Lissabon en de Atlantische Oceaan en in het zuiden door de Algarve. Évora is de hoofdstad van Alentejo.
Aukje had in een gidsje gevonden dat er watervallen zijn bij Pulo de Lobo.
Vandaag zal het regenen. We willen dan ook niet ver weg gaan We gaan vanuit Faro de kustplaatsen Olhão en Tavira bekijken.
Olhão is een relatief jonge plaats, gesticht in de 18e eeuw door vissers. Gelegen aan de kust waar de zandbanken zich in de loop der tijd hebben ontwikkeld tot zandstranden in eilandvorm, enkele daarvan zijn vanuit Olhão per boot te bereiken. Olhão bezit de grootste vissershaven van de Algarve, de vangst, tonijn en sardines, worden hier ook geconserveerd.
Nog even en berichtje op de laatste ochtend in Faro, voor mij (Aukje) althans. Eindelijk werden we wakker met een mooie blauwe lucht, we gaan dus nog even genieten. We hebben een paar koude en regenachtige dagen achter de rug, dus dat was: aankomen bij het hotel, een warm bad of meteen maar de koffer in.
Toch was het een hele leuke week en kom ik met een aardig stapeltje foto’s thuis om jullie te vermaken.
Vandaag een heel andere situatie.
Ik was halverwege de middag aangekomen in Carmona, iets voorbij Sevilla (althans voor mij) met die mooie brug die toch ook een beetje bekend voorkomt.
Een heel leuk stadje op een heuvel, met kasteel, enkele fraaie kerken en nauwe straatjes. Ik besloot er te blijven, omdat duidelijk was dat er iets groots stond te gebeuren. Wegen werden afgezet, geparkeerde auto’s moesten weg. Politie overal.
Vlakbij het zonnige Sevilla zag ik Europa’s eerste zonnetoren, de PS10 solar power tower. Die ziet er vanaf de snelweg uit als een toren die fel licht schijnt te geven. Maar het zonlicht wordt weerkaatst door spiegels naar deze toren. Hierin wordt water verwarmd zodanig dat er een stoomturbine op kan draaien die spanning opwekt.
Dit werkt tamelijk CO2-vrij (als je de aanleg en onderhoud vergeet). Maar je moet er wel de ruimte en zon voor hebben.
Vanmiddag aangekomen in Soria. Dat ligt al ruim boven Madrid, dus de Pyreneeën komen in zicht. Een prachtige tocht gemaakt.
Vanuit Guadalupe een mooi kronkelweggetje door de bergen naar Arenas de S. Pedro. Mooi dorpje. Toen kwamen bergen met sneeuw in beeld. Daar moest ik tussendoor om in Ávila te komen. Weer zo’n oude stad maar nu volledig omringd door een 2,5 km lange stadsmuur uit de middeleeuwen, met
Vandaag weer verder naar het noorden.
Ik ben er nog niet achter wat het Casa Diocesana Pio XII nou precies is. Met google kom ik niet verder dan dat het een een hostel is. Maar het is een gebouw van het bisdom en er zitten wat oud-geestelijken, een soort Bronbeek dus. Niemand spreekt daar iets anders dan Spaans. Ik was de enige gast. De receptioniste, een non-type, moest op de computer een formulier invullen met mijn gegevens.
Gisteren heb ik een mooie dag gehad, maar die begon klote.
Ik had in Jaca gezocht naar een plaats voor mijn motor in de buurt van het hotel in het centrum. Tijdelijk had ik die even bij een oude kathedraal gezet om m’n bagage eraf te halen. De receptioniste wees mij op een special parkeerplaats voor motorfietsen, maar die was een aantal straten verder en het leek me geen goed idee daar de motor onbewaakt neer te zetten.
Ik ben aangeland in Le Puy, zuidwest van Lyon.
Bij Tjibbe en Ingrid vanmorgen vertrokken richting Béziers. Daar is een interessante archeologische plek, het oppidum. Een grote cirkelvormige kuil om water te verzamelen. Aangelegd in de 18e eeuw, dacht ik.
Je kunt er meer over lezen op internet natuurlijk, bijv.: Oppidum bij Béziers
Ook een oud sluizencomplex in het Canal du Midi bij Béziers is een bezienswaardigheid.
Zaterdag. Nog één nachtje slapen....
Ik ben nu in Neufchateau aangekomen, iets voor Nancy (van mij uit gezien). Nog ongeveer 550 km naar huis. Dat moet morgen lukken. Ik denk dat ik in de loop van de middag thuis ben.
Vandaag begon zonnig, maar koud.
Ben met een mooie route begonnen, maar wel veel bochten, zodat het langzaam noordwaarts ging.