Ook weer een prachtige route, maar toen hadden we het park wel weer gezien.
We gaan verder naar het volgende park: Banff National Park, verder naar het noorden.
Dan blijkt dat Canada hier wellicht nog verlatener is dan South Dakota, hoewel het landschap er wel vriendelijker uitziet. Ook geel van de langdurige droogte. Eindeloos rijden zonder een nederzetting of boerderij tegen te komen. Gelukkig voldoende benzine. Benzine kost hier iets minder dan een euro per liter, maar we hoorden Amerikanen klagen dat de benzine in Canada zo duur is...
Plotseling stonden we voor een onverharde weg. TomTom wilde ons op de proef stellen. Teruggaan was geen optie, dus voorzichtig verder. Grote stofwolken achter ons.
Na een passant ook voor ons. Na 8 mile (TomTom blijft hardnekkig miles tellen) reden we weer op asfalt, wat een rust.
Later veranderde het landschap in heuvels met bossen in toenemende mate in herfstkleuren. Ook mooi.
We vonden een campground van de Kiwani’s, maar het bleek een jongerenkamp en was er niet voor RV’s. Als volgende optie vonden we niet ver voor Banff een wat kale self- registration-campground. Maar we doen er toch alles dicht, ook de ogen.