“My lands are where my dead lie buried” is zijn thema. Het zal een beeld worden van een Indiaan te paard met uitgestrekte arm: 169 m hoog en 192 m lang. Het werk is in 1948 begonnen en er is vooral een grote toeristische attractie van gemaakt.
Ik moet even denken aan het eveneens megalomane beeld van Stalin dat in Praag gestaan heeft, maar na zo’n 7 jaar in 1962 met de grond gelijk gemaakt is.
Hebben die beelden een houdbaarheidsdatum, afhankelijk van veranderende inzichten?
We rijden door een prachtig heuvelachtig gebied van de Black Hills, maar dat “black” lijkt te slaan op door brand verwoeste delen. Bovendien zijn door de langdurige droogte hele hellingen bedekt met dode dennebomen.
Na dit “Forest” komt er weer een grote verlaten vlakte. Daar wil Aukje wel het stuur overnemen. Hier kan geen Blind Horse enige schade aanbrengen. Toch is het een mooi glooiend landschap, hoewel het volledig verdroogd is.

We houden het in Casper voor gezien en zoeken een Starbucks om de site bij te werken en te mailen.