vorige | route | volgende |
Straks gaan we door de verlatenheid van South Dakota. Daarom voorlopig voor het laatst door een grote stad rijden: St.Paul en Minneapolis. Aardige plaatsen waar we niet kunnen parkeren en daarom vlug naar Rapid City.
Meer dan 700 mile en dan nog door South Dakota, eentonig, eindeloos rechtdoor... Toch is het groener dan we verwachtten.
Maar heel veel maisvelden staan er verdroogd bij. Uitzonderlijk droog geweest dit jaar.
En voor de nacht halverwege gevonden: Fisher Grove State Park.
Maar dat blijkt ook verlaten, alleen zijn er enkele gehandicapte mannen op de golfbaan. Wij gaan zomaar ergens staan, want er zijn geen gemarkeerde plaatsen te ontdekken.
De baas van het park komt even poolshoogte nemen. Het park is eigenlijk gesloten, maar we zijn
{flv}South_Dakota{/flv} |
welkom. Hij nodigt ons uit iets verderop te gaan staan. Daar is een elektriciteitsaansluiting. Dankbaar maken we daar gebruik van. Stilte, wind, krekels,.... en helemaal voor niks. 1-9 Vandaag verder waar we gisteren gebleven zijn. Het landschap wordt kaler en droger. Talloze maisoogsten mislukt. Maar nu ook zonnebloemen. Het is onverminderd heet buiten. Dankzij de airco in de auto overleven we. |