10-8 Brussel

We zijn vandaag weliswaar van huis gegaan, maar nog niet naar Boston. Eerst moeten we naar Brussel om vandaar morgen te vertrekken naar de Nieuwe Wereld.
Toch is dit de moeilijkste dag van de reis.
Studie heeft aangetoond dat vrouwen niet kunnen beslissen en daardoor meer tijd nodig hebben om meer spullen in een koffer te pakken dan mannen. Wij vormen daarop geen uitzondering.

Vrouwen kunnen daaraan niet geholpen worden, boos worden helpt niet, het zit gewoon in de genen.
Maar als de koffer met enig geweld toch dicht zit en je bent vertrokken, dan is er geen weg terug meer en hoef je er de hele vakantie niet meer over na te denken. Heerlijk. de reis is begonnen.

We gaan eerst naar Brussel, omdat onze vliegticket dat voorschrijft. We maken daar een (mid)dagje van. Ook leuk en het doet volstrekt niet Amerikaans aan. Wel Marokkaans of Albanees (de mannen van ons restaurantje bij het poppentheater Theater Toone) of Spaans, maar niet Nederlands. Hoewel wij "om de hoek" wonen, weigeren Brusselaren Nederlands te spreken. Maar dat weten we wel natuurlijk, alleen niet waarom.

Zelfs het toetsenbord van de PC is voor ons een zoekplaatje.