Inderdaad prachtige wegen en hoge bergen. Zo komen we over de Cayuse pas, maar dan blijkt ineens hoe je campertocht ook kan eindigen: gekanteld.
Maar voor ons blijkt de weg door het National Forest afgesloten. We volgen een omleiding. En dan blijkt deze weg plotseling onverhard... Teruggaan lijkt geen optie. Voorzichtig gaan we verder, maar er lijkt geen eind aan dat wasbord te komen.
Een zucht van verlichting toen we eenmaal weer asfalt zagen. Helaas werd dat weer onderbroken door onverharde hobbels ter grootte van een tankgracht. Een soort sinusvormig wegedek met een golflengte ter grootte van de RV. De RV kon er net overheen met de achterkant...

Over een afstand van zo’n 50 mile hebben we zo ongeveer 5 uur gedaan.
In het inmiddels pikdonker vonden we een campground en zetten op de tast de auto op de eerste de beste plek die we zagen.
Prachtige route, maar pfff... Morgen zien we wel weer.