Van daar naar het centrum. We hoefden niet te betalen. En weer verliet een tevreden klant de bus.
Het centrum van Chicago heeft veel van New York, maar wat kleinschaliger: hoge wolkenkrabbers, rechte straten, veel stoplichten en kleurrijke mensen. Er loopt een (oude) metrolijn bovengronds dwars door de straten. Geweldige herrie als er om de haverklap een trein overheen gaat. Dat gaan we in Amsterdam anders doen....
Bijzonder is het Millennium Park met o.a. een enorm openluchttheater (waar net een dansuitvoering was) met een spectaculaire architectuur, een soort waterballet en een grote spiegelende ballon waar ieder zichzelf in herkent.
Weer bij de Walmart aangekomen stopte er een politieauto bij de RV. Aukje bang dat we weg moesten. Er stond een vrouw met hamer en ijzerdraad klaar, maar het bleek dat deze tijdelijke buurvrouw de sleutels in haar auto had laten zitten en de hulp van de politie gevraagd had.

Inmiddels had zij zelf het portier kunnen openen, zij het niet zonder schade...Vandaag, zondag, blijkt dat we in een andere tijdzone zitten: de klok een uur terug en wij een uur jonger.
Andere waarnemingen: alle fietsers dragen helmpjes, maar veel motorrijders niet. Een monument voor Vietnam veterans, indrukwekkende lijst met namen en de aantekening dat ze Vietnam toch een dienst bewezen hebben.... En dan een begraafplaats: “Wie is de beste Ristick?”
Gisteren was het wel erg warm. Een thermometer gaf 97° F aan. Hoe ging dat omrekenen ook al weer? Gelukkig hangt de oplossing in de camper. Vandaag begon bewolkt en later ging het flink regenen. Ook goed.
Aukje heeft last van insectenbulten die het resultaat zijn van het buiten zitten naast de camper gisteren. Wat te doen? Dat soort vragen...