pagina terug |
Zaventem ligt toch verder van Brussel-Noord dan we dachten. Het is niet alleen een vliegveld, maar ook een plaatsje. Landen op Zaventem is dan ook een hele belevenis. Maar met de bus vanaf het hotel waren we ruimschoots op tijd. Het vliegtuig had drie kwartier vertraging om technische redenen. Schroefje los of juist vast en móest het los zitten?
route | pagina terug |
Vandaag gaan we echt van start. Even wennen aan de RV: groot, zwaar, hoog en breed, en de achterkant zwaait wat uit bij scherpe bochten.
Nu we toch in Salem zijn gaan we dat maar eens bekijken. Eerst een bakkie doen. We vragen in een plaatselijk café “two small coffee”, maar krijgen twee grote bakken met veel koffie, althans de koffie is “small”, maar het water is "extra large".
route | pagina terug |
Vanaf de campground eerst naar Portsmouth gereden. Een vriendelijke havenstad in een baai. Enige tijd rondgereden om de haven te bereiken en het centrum, maar het bleek niet mogelijk daar te parkeren.
Dus maar verder naar Kennebunkport, verderop aan de kust. We kozen de weg langs de kust om daarvan wat te zien en enkele vuurtorens die daar zouden staan.
route | pagina terug |
Vandaag gaan we wat miles maken. In de loop van de middag zullen we volgens afspraak bij Annemieke en Jeremia aankomen. We kiezen voor de snelle weg en niet de kortste. Want we hebben ook Concord geselecteerd om daar eens te gaan kijken.
Als je het centrum van Concord zoekt, zoek dan de goudkleurige koepel van het State House. Vlakbij kunnen we de RV parkeren.
route | pagina terug |
De plek waar Annemieke en Jeremia wonen is aan het eind van een doodlopende weg, heel verlaten. Het huis is 14 jaar geleden gebouwd door Jeremia (van oorsprong timmerman) en enkele vrienden.
Annemieke en Jeremia hadden ’s avonds een heerlijke maaltijd voorbereid. We werden onderworpen aan een experiment.
route | pagina terug |
Vandaag eerst op zoek naar een Tyre Center in Bennington. De TomTom wijst ons er een paar in de buurt. Maar de een heeft het te druk en de ander heeft niet de ruimte voor een RV. Maar de baas hiervan wijst mij erop dat er richting Albany verschillende zijn. Want wij gaan in die richting verder.
In Schenectady vinden we een Goodyear Tyre Center dat ons direct wil helpen.
vorige | route | met 2D foto's | volgende |
Midden in de overigens heerlijk rustige nacht klonk er opeens een keihard fluitend geluid dat willekeurig aan en uit ging. Een soort sirene? En moet iedereen daarvan wakker worden? En wat dan? Op straat aantreden om te controleren of iedereen er wel is? We draaien ons nog eens om.
Vanmorgen gaan we eerst nog even terug naar McDonalds om wat te mailen en zo.
vorige | route | met 2D foto's | volgende |
Om 11.00 hebben we een afspraak bij Renate Neeman, maar zijn wat te vroeg. Nog even langs McDonalds voor het internet en wat koffie.
Renate is helemaal blij met ons bezoek. Ze ging meteen koffie zetten en had de lunch klaar staan. De gesprekken gingen natuurlijk over haar ervaringen in de oorlog en over Maartje. Zij heeft een bijzonder plekje in haar hart.
vorige | route | met 2D foto's | volgende |
We hebben nu al verschillende staten gehad, maar zijn nog niet in alle staten.
We begonnen in Boston: Massachusetts, dan New Hampshire, Maine, Vermont (Annemieke), New York (Renate), Pennsylvania en zitten vandaag in Ohio.
Vanuit Erie hebben we de Seaway Trail langs het Eriemeer weer opgepakt.
In de lunchpauze aan het werk om de douchedeur te repareren. Onderste profiel was in de hoek
vorige | route | met 2D foto's | volgende |
“Don’t spend your holiday to Ford dealers?” waarschuwde onze lifestyle coordinator eergisteren nog.
Maar we konden het niet laten onderweg toch weer bij zo’n dealer langs te gaan, omdat de wieldop rechts-voor herrie maakte. Was enigszins verbogen bij het “repacken” van de lagers en kon daardoor trillen. Gelukkig snel verholpen.
vorige | route | met 2D foto's | volgende |
Vannacht hadden de lijntrekkers natuurlijk het hele Walmart parkeerterrein van nieuwe lijnen voorzien.
We vertrokken een beetje op tijd om niet laat in Chicago aan te komen.
Net Fort Wayne uit en de Tom Tom meldt zoiets als “after 100 mile turn right”.
Dat wordt dus een stijve rechtervoet.
vorige | route | met 2D foto's | volgende |
We verlaten het mooie plekje in de Indiana Dunes. Nog 50 mile naar Chicago. Maar na zo’n 25 mile bereiken wij de buitenwijken van de stad.
Ons plan: Walmart zoeken om te parkeren en overnachten, van daar met openbaar vervoer naar “downtown” of “The Loop”, een bovengronds metrospoor, te gaan.
We zien industriegebieden, verschillende buitenwijken, waar je soms geen blanke ziet en zien bij
vorige | route | met 2D foto's | volgende |
Milwaukee is ons volgende doel.
Maar ik besef inmiddels dat in het noorden van Chicago Evanston ligt en daar is het hoofdkwartier van Rotary International. Dat wil ik wel eens zien.
We worden er hartelijk ontvangen en krijgen een rondleiding op de 17e en 18e verdieping van het grote kantoorgebouw.
vorige | route | met 2D foto's | volgende |
Onze Walmart is precies het eind/beginpunt van bus 27. Overstappen bij de Wisconsin Street en je zit met een uur in het centrum of downtown.
Leuk al die verschillende typen te zien. Staat er een vrouw naast me met voor hier "gemiddelde" omvang. Ook haar bovenarm heeft voldoende huidoppervlak voor een tattoo met enkele dollarbiljetten en daarbij de tekst: "I Love Money $"
vorige | route | met 2D foto's | volgende |
Op onze route vandaag ligt de fabriek van Harley Davidson, in het westen van Milwaukee. Maar de Lonely Planet heeft ons in de steek gelaten. De rondleiding door de fabriek is er niet meer. We moeten naar het museum, maar dat is terug naar downtown.
Gaan we toch maar niet doen.
vorige | route | met 2D foto's | volgende |
De route gaat vandaag van Wonewoc (Wisconsin) verder naar het noordwesten, naar St.Paul en Minneapolis in Minnesota. We gaan eerst westwaarts naar La Crosse door een prachtig landschap: maisvelden, heuvels, bossen, korenvelden en hier en daar een boerderij of een klein plaatsje.
Plotseling zien we weer wat van die karren geparkeerd staan die de Amish gebruiken.
vorige | route | met 2D foto's | volgende |
De grillige rotsformaties van Badlands National Park lijken een landschap als van een andere planeet, bizarre staketsels, maar ook heuvels met grasland, waarbij een soort kleine canyons zijn ontstaan. Het lijkt een beetje op Zabrisky Point in Death Valley, waar we twee jaar geleden geweest zijn.
Op 1-9 tegen zonsondergang volgen we van west naar oost highway 240 die ons het beste zicht
vorige | route | met 2D foto's | volgende |
Zo’n 65 mile ten zuiden van Badlands ligt Wounded Knee. Een bekende naam, maar wat was daar ook alweer? We gaan er vandaag eens kijken. Onderweg een paar verlaten bouwsels gezien in Scenic.
In Wounded Knee spraken we met Alex Ice, een jonge Indiaan: Het blanke leger heeft er op 28 december 1890 een bloedbad aangericht onder de Indianen van dit dorp.
vorige | route | met 2D foto's | volgende |
Vanaf de campground is de Wall Drug om de hoek. Langs de snelweg wordt daar al reclame voor gemaakt. Het is in een straatje in Wall met een beetje “Western Style” winkeltjes. De Wall Drug is een soort warenhuis van aaneengeregen winkeltjes met allerlei snuisterijen en prullaria, maar ook bruikbare spullen. Ik heb er een zeldzame jeans broek gescoord, want mijn maat.
In gangen staan of zitten beelden waarmee je je geliefde op de foto kunt nemen.
vorige | route | met 2D foto's | volgende |
Aukje gaat vandaag eerst eens de handleiding van haar nieuwe camera lezen. Dit vernuftig ding en zij begrijpen elkaar niet. Pas als deze communicatie enigszins is hersteld gaan we rijden.
Van Black Hills National Forest naar het Yellowstone National Park gaat niet in één dag. Eerst maken we een koffiestop in Custer, een klein plaatsje bij een kruispunt van wegen. Ik maak nog even een foto van de vier presidenten, het alternatief voor wat we gisteren gemist hadden.
route | pagina terug |
We gaan in Casper eerst nog een paar boodschappen doen en internetten bij Starbucks. We zitten daar vlakbij en de koffie smaakt daar heel behoorlijk.
We vragen de TomTom de route naar Jackson, ten zuiden van het Yellowstone Park. Na 105 mile rechtsaf. Dat is weer een route door een vrijwel verlaten landschap. Alle gras is volledig verdroogd.
route | pagina terug |
Vannacht een beetje koud gehad. Opmerkelijk na een tijd van (zeer) warm weer. Op weg naar Jackson (zuid van Yellowstone Park) staken de hoge bergen van de Grand Teton hoog boven de nevel uit. De zon zou later achter dikke wolken verdwijnen: voor het eerst een grijze dag. De herfst lijkt een beetje te beginnen.
Vlak voor Jackson kijken we even bij het museum van Wildlife Art.
route | pagina terug |
Vanmorgen eerst de kachel aangemaakt. Het was koud geweest vannacht, maar met de elektrische deken geen last van gehad. En de zon schijnt weer. Dat belooft veel goeds voor vandaag. We gaan de geysers, hot springs, hot pots en pools bekijken.
In het noorden van het Yellowstone Park is een route in de vorm van een 8 waarlangs allerlei bijzondere natuurverschijnselen te zien zijn en met een beetje geluk ook wild.
route | pagina terug |
Vanmorgen maar wat kalmaan gedaan. De overigens zeer behulpzame campingbaas ("did you like the pizza?") was bezig een gat te graven achter onze RV. Er zat een lek en hij verontschuldigde zich voor de overlast.
We gaan van deze camping in West Yellowstone terug naar het Park en volgen nu het noordelijke deel van de "8" rechtsom.
pagina terug |
Vandaag eerst nog weer terug naar Mammoth Hot Springs. Dus nog één keertje Yellowstone Park. We krijgen er geen genoeg van.
Mammoth Hot Springs is een groot complex van hete bronnen op een heuvel van travertine. Het is duizenden jaren geleden ontstaan uit een heet water bron die bij het afkoelen calcium-carbonaat achterliet.
route | pagina terug |
Onderweg van Bozeman maar Missoula moeten we de dorst van de RV weer lessen en dan doen we zelf maar even een bakkie bij een plaatselijke KFC tent met een 50-er jaren interieurtje. Bij het zien van de uitnodigende afbeeldingen van “All American Food” verdwijnt opeens de eetlust.
Het valt al snel op dat er zo’n dikke bruinige mist hangt.
route | pagina terug |
Gisteren had ik Aukje willen verrassen met een e-reader. Dat was een geslaagde aktie, totdat ze moest registreren. Het bleek dat er alleen Amerikaanse tijdzones konden worden ingesteld. Beetje stom voor een apparaat dat op reis gebruikt wordt. Dus terugbrengen naar de Walmart.
De dame bij de Service desk begreep het probleem en gaf zonder problemen geld terug.
route | pagina terug |
Vandaag zullen we ons melden aan de poort van het Glacier National Park. Verwachtingen zijn hoog gespannen, omdat reisgidsen en mensen die we spraken dit een heel mooi park vinden.
We gaan eerst rechtsom langs het Flathead Lake en drinken heerlijke dubbele espresso in Bigfork. Een aardig plaatsje aan het meer. Na een lunchbreak in Kalispell gaan we naar de westingang van het Glacier National Park.
route | pagina terug |
Het is vandaag 13 september. We zijn nu een maand onderweg en zo ongeveer op de helft van onze reis.
In de volgende staten hebben wij onze tireprints achtergelaten: Massachusetts, New Hampshire, Maine, Vermont, New York, stukje Pennsylvania, Ohio, Indiana, Illinois, Wisconsin, Minnesota, South Dakota, Wyoming en Montana.
route | pagina terug |
We nemen afscheid van Waterton Park village bij het dominante hotel Prince of Wales. Nog één blik op het Upper Waterton Lake en dan volgen we de route naar het Cameron Lake. De bootjes liggen al te wachten op de klanten van volgend jaar.
Bij het meer zijn verschillende trails die in folders worden aanbevolen.
route | pagina terug |
Dit is de dag dat we het Banff National Park gaan verkennen. We melden ons aan de poort en worden gewoon toegelaten. Dat verwacht ik ook, want er gaat een snelweg dwars door dit park. Size doesn’t matter. Gelukkig is er ook een secundaire weg waar we toeristisch kunnen rijden.
Banff komt van Banffshire, een plaatsje in Schotland, geboorteplaats van de belangrijkste financier van de Canadian Pacific Railway.
route | pagina terug |
Vanmorgen eerst nog even naar het Lake Louise. De zon staat nu anders en dat geeft een heel ander beeld. Bussen vol Japanners worden er aangevoerd. Ieder heeft een camera en wil op de foto voor het meer. Ze gaan er zelfs voor in het ijskoude water staan.
Tijd voor een bakkie in het dorpje met dezelfde naam en dan op weg naar Jasper.
route | pagina terug |
Eerst zijn we gaan passagieren in Jasper. Na een paar dagen natuur weer in de bewoonde wereld. We vonden een laundry voor onze kleren en een cafe waar we kort konden internetten om de achterstand met de site wat te verkleinen.
Een aardig plaatsje dat Jasper. Een station is er nadrukkelijk aanwezig en als herinnering aan ons 40-jarig huwelijksfeest hadden ze er een stoomlocomotief geplaatst.
route | pagina terug |
Nee, Bougies is geen plaatsje. Vandaag de kortste route ooit: van Kamloops zuid naar Kamloops noord.
Nadat we benzine hadden getankt en bij Starbucks koffie met wifi hadden genuttigd, gingen we op zoek naar een Forddealer (je gaat ze toch missen..) in het noorden om de bougies te laten vervangen. Eén daarvan doet het niet meer, volgens mij.
route | pagina terug |
Vanmorgen even opgelet dat de monteur zijn werk zou doen en hoe. Maar om 10.30 was de auto klaar en konden we vertrekken. Ons doel was Vancouver, nog zo’n 170 mile.
Weer een mooie weg, alhoewel we de snelweg namen. Dus gaap gaap. Maar deed weinig onder van de route door het Jasper N.P. Opvallend zijn nu de herfstkleuren.
route | pagina terug |
Vancouver staat vandaag op het menu.
We komen via drukke wegen uiteindelijk bij het Visitor Centre (tweetalig land, dat merk je) in het centre van downtown. We vinden er zelfs een parkeerplaats met parkeermeter.
Er staan wat merkwaardige staketsels bij de waterkant, bekleed met glas, maar dat blijkt voor het olympisch vuur te zijn geweest in 2010. Nou, dat olympisch vuur is geheel gedoofd.
route | pagina terug |
We gaan Canada weer verlaten en terug naar de US. Onderweg even bij Starbucks een bakkie doen. Aukje gaat haar E-book reader installeren, maar dat gaat langzaam en uiteindelijk helemaal niet...
Ik ga de laatste Canadese dollars omzetten in benzine en dan de grens over. Dat gaat moeizaam.
route | pagina terug |
Omdat we op een eiland zitten, willen we er ook weer af. Daarvoor gaat er een veerboot van Clinton naar Mukilteo. Op weg naar Clinton zoeken we nog even de waterkant om te zien hoe het er toe gaat. We komen in een dorpje waar een aantal mannen staat te vissen. Een toeschouwster (spannend?) vertelt dat er niet iets georganiseerd is, maar dat er iedere dag zoveel mannen staan te vissen. Maar verder is er niks mis met het dorpje.
route | pagina terug |
Seattle is de plaats waar bv. Boeing, Microsoft en Starbucks groot geworden zijn. De eerste en de laatste hebben we gezien, Microsoft lag niet op de route.
We gaan nog een keer terug naar Seattle om er meer van te zien.
Bij de Space Needle kun je een blik over de stad werpen. Het is niet zo helder, dus we vergapen ons aan het naastgelegen Experience Music Project van Paul Allen, de mede-oprichter van Microsoft.
route | pagina terug |
Ons volgende ankerpunt is Portland, Oregon. We vertrekken weer met mooi weer van het Community Center van Renton.
Volgens het boekje USA’s Best TRIPS is er een mooie “scenic” route door het Mount Rainier National Park en het Gifford Pinchot National Forest. Mount Rainier is 14411 ft hoog en wordt wel de Sleeping Giant genoemd vanwege de voortdurende vulcanische activiteit.
route | pagina terug |
Vanmorgen stond de kampbaas ons bij de uitgang al op te wachten. We waren de enige gasten. Dat we gisteren laat waren, was hem niet ontgaan. Wij leggen uit dat we weg nr 23 hadden genomen i.p.v. 25. Ja, hij kent het probleem van de 23 en weet dat het voor velen een beproeving is. Die diepe kloven erin zijn ontstaan door overstromingen. Hij toonde begrip voor onze late aankomst. Dat scheelt natuurlijk..
route | pagina terug |
De Walmart is Aukje niet zo goed bevallen vannacht. Steeds hoorde ze auto’s die ons wel eens zouden kunnen wegslepen of nog erger optillen en dan in de schredder gooien. Dat moeten we vanavond anders doen.
De dag begint grijs, maar in de loop van de ochtend breekt de zon door.
route | pagina terug |
Vanaf de camping in het Silver Falls State Park gaan we wandelen naar één van de 10 watervallen van het park. Daarlangs is een trail van meer dan 8 mile, maar dat is niet aan ons besteed. We gaan wel voor de hoogste, de South Falls, half uurtje heen en half uurtje terug. Er komt niet zo veel water uit door de aanhoudende droogte. Maar weer een prachtig gebied met vulkanisch gebergte.
route | pagina terug |
Vanuit Salem gaan we naar Newport aan de kust van de Pacific. Eerst gaan we langs mooie landwegen en over heuvels en dus ook door diepe dalen. That’s life. Onderweg in Corvallis leggen we nog eens aan bij Starbucks voor de nodige koffie met communicatie.
Het vervolg naar Newport is heuvelachtig en kleurrijk door de herfst.
route | pagina terug |
De Indiaanse buurman is vroeg vertrokken, nou ja, vroeger dan wij ons konden vertonen. Geen foto dus.
Vanmorgen eerst weer naar het strand gegaan. De zon schijnt nu vanuit het oosten en we kunnen nu de zee en de pieren van de haven van Newport zien. In de verte is vaag de hoge brug over de havenmond te zien.
We wandelen naar de pieren en komen behalve enkele mensen ook een zeeleeuw tegen.
route | pagina terug |
Voordat we afscheid van de zee nemen, eerst nog eens een strandwandeling. De ochtendmist en de zon maken het bos tot een stralend geheel.
We vertrekken richting Eugene. Nog even bij het Lighthouse kijken. Ook een historisch wonder. Geeft echter weinig licht.
Verder naar een tussenstop bij Starbucks in Florence, je weet wel voor de dagelijkse verantwoording op de site.
route | pagina terug |
Maandag 1 oktober, de laatste dagen zijn bijna op twee handen te tellen.
We willen vandaag een nieuw trapje scoren voor onder de voordeur. Daarvoor moeten we naar een RV Service, maar waar is die? Dus eerst de koffie met wifi.
Corral RV Service is groot, maar toch niet zo groot dat ze ons trapje in voorraad hebben. Ze willen het bestellen. Dan zal het morgen omstreeks 11.00 uur hier zijn.
route | pagina terug |
Weer een stopcontact gezocht bij Starbucks. De accu van mijn laptop laadt niet meer op met de 110 volt hier. We moeten toch even wachten tot we voor het trapje naar Corral kunnen.
Het bestelde trapje blijkt niet te passen. De monteur heeft daarom het oude trapje met veel geweld gerepareerd en ziedaar, je ziet er geen barst meer van.
route | pagina terug |
We realiseren ons dat we tamelijk hoog zitten, pakweg 2300 m. Vannacht was best wel koud. Maar de zon schijnt weer dus wordt de temperatuur weer aangenaam vandaag.
Vanmorgen kijken we eerst nog even naar het Diamond Lake waar we vlakbij staan. Een mooi meer met een enkel vissersbootje, maar eigenlijk niet bijzonder. (wat zijn we verwend..)
route | pagina terug |
We gaan eerst de Natural Bridge opzoeken. Deze blijkt vlak naast onze camping met dezelfde naam. Het eerder genoemde stroompje bij onze kampeerplaats hoort daarbij.
We hebben het hier over een bijzonder natuurverschijnsel: het smeltwater uit de bergen rond het Crater Lake loopt hier zo’n 60 meter onder de grond door een soort grot.
route | pagina terug |
Het wordt maar niet licht vanmorgen. De zon laat zich niet zien, maar het zijn vooral de enorme woudreuzen die ons het licht ontnemen. Ik nam eerst maar eens een foto uit ons raam. Beetje bizarre, maar boeiende aanblik.
In Crescent City leggen we aan bij Starbucks voor de dagelijkse communicatie met koffie.
Ook zoek ik een RV Service, omdat de waterpomp het heeft begeven.
route | pagina terug |
Ik mag wel zeggen dat we een rustige nacht gehad hebben. Aukje was ook helemaal niet bang..
Nu blijkt dat we geparkeerd staan voor een informatiebord over het Redwood. Daarom komen opmerkelijk vroeg al enkele mensen achter de camper kijken, omdat zij de bijbehorende autoroute volgen.
We volgen verder de Avenue of the Giants en passeren de camping die we gisteren zochten.
route | pagina terug |
Voor de free wifi bij de campground kan ik vanmorgen een code krijgen. Dus gaan we eerst even aan het werk. Het is tenslotte zondag en dan doen we kalm aan.
We besluiten de rondrit door San Francisco te maken, zoals die in een gids is beschreven.
Daarvoor moeten we over de Golden Gate brug en dan rechtsaf.
route | pagina terug |
Met de camper rijden we vandaag eerst naar het dichtsbijzinde station van Bart, de metro. We kopen met wat hulp een kaartje naar de Powell halte.
Daar is een draaischijf voor de Cable Car die nog steeds door San Francisco rijdt.
Er staan veel mensen te kijken, maar dat blijkt een “line” van mensen die mee willen.
route | pagina terug |
Vandaag gaan we eerst de tempel van de Mormonen in Oakland bezoeken. Een gigantisch bouwwerk op een heuvel, zodat je de hele stad kunt overzien. Twee aardige vrijwilligsters vertellen over de principes van de Mormonen. Interessant.
We zoeken lokaal nog wat internet en Aukje wil eindelijk haar spijkerbroek vinden. Na een uur komen we elkaar weer tegen, resultaat: niets.
route | pagina terug |
Fresno is een van de grotere plaatsen in California. Een reden om daar wat nader mee kennis te maken. We vinden in het centrum van Downtown de Fulton Mall. Een winkelstraat die een er een beetje verlaten bij ligt. Verder biedt het weinig bijzonders.
Vandaag willen we de drukke Hwy 99 een beetje vermijden en gaan een stuk parallel daaraan over de 43.
route | pagina terug |
De zon heeft ons vanmorgen vroeg gewekt. We zijn zeer verrast door bizarre vormen en oranje gloed van de rotsen om ons heen en dat proberen we vast te leggen. Opdat we niet vergeten.
Dan gaan we terug naar de hwy naar Barstow. De bergen gaan naar de verte en om ons heen rest leegte. In Barstow doen we weer bij Starbucks onze informatiebehoefte.
route | pagina terug |
Today we hit the road for the last time. We gaan naar Las Vegas, onze eindbestemming. Eerst leggen we aan bij “ghost town” Calico, een verlaten dorp van zilvermijnwerkers vlakbij Barstow (en Fort Irwin waar kapitein Maartje een paar jaar geleden was). Nou ja, verlaten, het is meer een Volendam-achtig toeristenplaatsje, maar ook leuk.
pagina terug |
Het is 13 oktober. Tijn voor de terugreis. We vinden Frans en Gerry bij hun hotel in Las Vegas en leren hen de kneepjes van de RV. Zorg dat alles vast staat en wen gewoon aan het gerammel. Het is alsof je na een verblijf op de maan terugkeert op aarde. Frans en Gerrie zetten ons om 17.30 uur met ons ruimtestation af bij een halte van een bus die naar het vliegveld gaat.