Zitten we hier lekker in een scheet van een huisje. Jullie zouden het ook schattig vinden. Eethoekje (rood), zithoekje (zachtgroene lappen) met allerlei kusssens, slaapkamertje ..en een bamboeplafond.
Ik noem het” Bric-a-brac, Jes zegt “ Krak-e-mik”.
De reis ging perfect, de post-itjes hebben me heel goed door de route naar het vliegveld geloodst. Dat was al de eerste verademing.
Precies op tijd geland in Faro en daar stond mijn Held in het zonnetje te wachten, stalen ros onder handbereik.
Het was nog zo’n 50 km rijden naar dit plaatsje (Messines de Cima). Het was nog licht (hier geen zomertijd) dus ik heb wel iets van de omgeving kunnen zien, weliswaar vanaf de weg.
Droogte vooral, veel palmen, sinaasappelbomen en hier en daar een nederzetting. Even echt Portugees gegeten en toen naar het appartementje bij Susan, een kunstenares. Jes zei heel voorzichtig dat het wel een beetje oud is, misschien niet helemaal naar mijn zin, maar ja wel een mooie plek.........Wat verwacht je dan?
Nou dat viel reuze mee, het is een echt huisje, een beetje mediterraan ingericht, maar heel knus. Hoe het buiten is, kon ik niet zien in het stikkedonker, maar er lijkt een muur omheen te staan en er zijn kleine binnenplaatsjes. Heel lief allemaal. Jes ook! Een heel andere wereld, wederom. Ik ben heel nieuwsgierig naar wat ik morgen te zien krijg.
Aukje.