Marokko-motortrip.reismee.nl

Dag 13: Zagora en de zandstorm (318 / 4671 km)

Het moet voor de lezers van onze stukjes haast saai worden weer te moeten lezen dat we een prachtige tocht gemaakt hebben met spectaculaire vergezichten. We kunnen verwijzen naar de foto's om een indruk te krijgen, maar daarop wordt alles plat. (doen we ook bij ruige pistes: foto maken en alles is plat ;-)

Maar het was echt weer een fantastische tocht.

We reden vanuit Ouarzazate naar het zuiden naar Zagora. Eerst een kaal en ruig bergachtig gebied, later meer woestijnachtig. We volgden de Draa vallei. De Draa is de langste rivier van Marokko, maar voordat deze de oceaan bereikt, is die al verdampt of leeggelopen in de woestijn.

Bij het maken van een foto werden we ineens besprongen door twee mannekes die ons hun huisdiertjes wilden laten zien: een leguaan en een kameleon. Maar even naar geluisterd en ze een paar dirham gegeven om er weer netjes vanaf te komen. 

Ik zou het hierbij kunnen laten, maar toen we zaten te lunchen in Zagora stak er (gelukkig, voor de lezer) een felle zandstorm op. Eerst leek het bewolkt te worden, later mistig, maar grote hoeveelheden zand vlogen door de straten. Iedereen zocht een veilig heenkomen, wij ook: onze inmiddels zeer vertrouwde motor. Veel keus hadden we niet.

Eerst wilde Peter het bord vinden waarop aangekondigd wordt dat je van hieruit in 52 dagen per kameel naar Timboektoe kunt gaan. Maar waarom zou een mens naar Timboek toe?

In de zandstorm toch maar even een foto gemaakt.

De terugreis was zeer heftig. Felle windstoten en het zand belemmerde soms het zicht.

We hadden de hele breedte van de weg(helft) nodig om op het asfalt te blijven. Ook op rechte stukken flink schuin hangen. Het was hard werken, af en toe wel link, but we survived.

In Oarzazate aangekomen bezochten we een Nederlander, die ons gisteren achterop reed. Hij heeft hier het Bikershome opgezet en organiseert (off road) motortochten of onderdak en hulp voor bikers. Heel enthousiast vertelt hij over zijn werk en liefhebberij. Hij is een paar jaar geleden getrouwd met een marokkaanse, maar moest daarvoor wel moslim worden. Dat is slechts een formaliteit die je op de ambassade kunt afhandelen.

Verder lijkt hij me helemaal van Allah los.

Diezelfde Allah was mij goed gezind. Ik voel me alweer wat beter dan gisteren. Volgens Peter zie ik er ook weer wat beter uit.


10 reacties

ma / Joke schrijft:

P.S. nu verschijnt juist jullie verhaal over vandaag met een kaartje van Turkije/Griekenland erbij. Goed verdwaald zijn jullie.........

Marian schrijft:

Gave foto's zeg! Fijn dat je weer wat beter bent Jes... en dat jullie toch verder kunnen met de reis.
Hebben jullie nog helemaal geen heimwee of toch wel een beetje Peet, nog 10 dagen en dan zie je je meiden weer!! liefs van Marian

rob schrijft:

Iedere keer verbaas ik me over de geweldige beelden die ik van dit fantastische land te zien krijg. Ik mis echter een foto in close up van Jens, Peter. Zou wel leuk zijn als we hem konden herkennen als we hem tegen het lijf lopen in Arnhem. Geld misschien ook wel voor jezelf, zonder helm voor degenen die jou minder kennen en dit relaas volgen.
Ik krijg steeds het gevoel van "wish i was there" als variant op Pink Floyd's Wish you were here! Dit schrijvende meteen even op You Tube als achtergrondmuziek dit nummer opgezet. Dé muziek om jullie tocht te begeleiden.
INmidels zo hard aan gezet dat de hele familie in Marokko sfeer is beland. Als dat maar niet eindigt in een of andere burka met waterpijp. Hoewel!
Zittend achter mijn PC denkt deze niet ondernemende man wat een geweldig tripje maken jullie daar. Asks-for-more zullen jullie wel denken als je straks weer op de bank en voor de buis in Arnhem zit en aan deze tijd terugdenkt. Klinkt hier iets van jaloezie in door? Zou niet mogen met Cuba in het vooruitzicht over 2 weken! Blijf het geweldig vinden om jullie besonjes te volgen. (schrijf je dat zo?)
Bon voyage. Een meereiziger van het platte land.Donderdag tafelavond. Ik zal je afmelden. Overigens wel 24 aanmeldingen, dus dat wordt gezellig!

Marian schrijft:

Ja, Rob, maar Jens is ook verhinderd dit keer. Jes mocht mee en als je naar de foto met blauwe tulband kijkt herken je hem wellicht....

aukje schrijft:

Hoihoi! Toen ik vanmiddag de eerste dotterbloemen voorzichtig langs de vijver tevoorschijn zag komen, bedacht ik dat jullie toch wel heeel erg ver weg zijn! Elke dag feest daar bij jullie he? Wat spannend, zo´n zandstorm! Jes, hoera! fijn dat je weer wat beter bent, hoewel je op de foto-met-rode zakdoek nog wel een beetje pips ziet...Toch niet zo gek, die burka´s he? Goeie reis verder & Liefs van mij.

Maartje schrijft:

Ouar zate ze nou vandaag?
- Ouarzazate.
Ja, ik ben de naam vergeten. Oueet jij het nog?
- Ja: Ouarzazate.
Dat zeg ik! Ik wil weten ouar ze zate!

Frits schrijft:

Hoi motorduivels,

Ja, dat was even gek die kaart van Griekenland/Turkije. Je kunt rare virussen oplopen, daar in de woestijn. Het lijkt jullie ook te pakken te krijgen. Het goede van de laatste dagverslagen is, dat jullie geen lifters meer hebben meegenomen. Heel goed. Gewoon een veel te groot risico. Mijn diep empatisch inlevingsvermogen voor het thuisfront doen mij besluiten daarover geen verdere uitleg te geven. Blijf gezond en voorzichtig en blijf vooral ook genieten. Nog even en je moet de hele dag weer de manager spelen. Dat gaat vast niet meevallen. Inch'allah, Frits.

Annick schrijft:

Nou wordt het hoog tijd dat ik weer es iets van mij laat horen! Ook ik volg jullie waanzinnige reis in detail. Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik m'n best moet doen jullie bij te houden... Maar dat is Jes wel gewend van vorige vakanties... toch? Fijn, Jes dat je weer beter bent en jullie nog lekker ongestoord kunnen genieten van de rest van de reis! Geniet, want het is zoooo voorbij!!!
Knuffel!

Annick schrijft:

WAAROM SCHRIJF IK (Toon Tellegen)

Ik schrijf omdat ik wil schrijven
dat ik gelukkig ben.

Op een dag zal het zover zijn
en zal ik schrijven-
met mijn tong tussen het puntje van mijn tanden
en met rode oren en rode wangen:
ik ben gelukkig.

Als ik daarna ooit nog twijfel
en meen dat ik verdrietig ben of de wanhoop nabij
of zelfs reddeloos verloren,
kan ik altijd opzoeken wat ik werkelijk ben:
gelukkig.


Boekje met gedichten van Toon Telegen gekocht tijdens de boekenweek. Aan dit gedichtje moet ik vaak aan denken als ik jullie Blog lees. Mooi toch?

Philippine schrijft:

Heel tof die zandstorm!
Ook hele mooie foto's!
Kus

Reageer

Vul onderstaande velden in om een reactie te plaatsen op dit reisverhaal.

naam *
bericht *
   Stuur mij een e-mail bij nieuwe reacties op dit verhaal.

Laatste reacties

Meer reacties

Blijf op de hoogte!

Laat je e-mail achter en ik stuur je een mailtje als ik een nieuw verhaal of nieuwe foto's op de site heb gezet.

E-mail adres: